مرکز رشد علوم انسانی قم

به گزارش پارک علم و فناوری قم به نقل از مهر به نقل از نیویورک تایمز، در این مقاله آمده است: دیر زمانی است که تاریخ بلند مدت و تلخ ناپدید شدن مسیحیان از خاورمیانه نوشته شده است. اما تد کروز که هفته پیش در کنفرانسی شرکت کرد تا درباره این مسیحیان اظهار نظر کند تا چه حد واقعیت‌ها را مورد توجه قرار داده بود؟

برای چند دهه، جامعه مسیحیان خاورمیانه که به طور فزاینده‌ای تحت محاصره بوده اند، دردنیای غرب به طرز مرگباری نادیده گرفته شده‌اند و وضعیت اسفبار آنها به ویژه در آمریکا که به عنوان یک ابر‌قدرت با اکثریت مسیحی انتظار می‌رفت بتواند به عنوان پشتیبانی برای آنها مطرح باشد، توجهی برنیانگیخت.

سه دلیل برای این عدم مشاهده وجود دارد. چپ سیاسی در غرب، با سرنوشت مسیحیان به عنوان مرد سفید مرده یا امپریالیسم ارتباط برقرار می‌کند و به این توجهی ندارد که مسیحیت امروز مذهبی است که بیش از همه آسیب می‌بیند. در خاورمیانه نیز مساله اسراییل- فلسطین با مفهوم استعماری‌اش، وسواس بزرگی برای چپ است؛ در حالی که گرفتاری موجود مسیحیان در حکومت‌های اسلامی که کمتر ایدئولوژیک است، معمولا ناملموس باقی می ماند.

در حالی که مسیحیان طبقه استراتژیک آمریکا هستند، مسیحیان خاورمیانه خیلی ساده از چنین نوع تاثیرگذاری برخوردار نیستند. اقلیتی شبیه کردها، که از نظر جغرافیایی متمرکز هستند و به خوبی مسلح شده‌اند، می توانند وارد بازی های بزرگتری شوند و به عنوان متحد بالقوه آمریکا به حساب آیند. اما به جز در لبنان،  مسیحیان منطقه بیش از آن پراکنده و ناتوان هستند که بتوانند نقشی برای ابرقدرت بازی کنند. بنابراین چه ما به دنبال ثبات با حمایت رفتارهای ضد مسیحی سعودی باشیم یا به دنبال سرنگونی رژیمی چون صدام حسین (یا رها کردن خشم اقلیت‌های مذهبی عراق)، سیاستمداران ما به هر دلیلی به ندرت به منافع مسیحیان علاقه نشان می دهند.

بنابر این، در نهایت این راست آمریکایی است، که در چنین جایی به دنبال یافتن منافع بیشتری است. اما کلیساهای باستانی خاورمیانه، (ارتودوکس های شرقی، کلدانی‌ها، مارونی‌ها، قبطی ها و آشوری ها) از نظر دینی و فرهنگی متحدان بسیاری از کاتولیک‌ها و پروتستان‌های انجیلی آمریکا محسوب می‌شوند. و دلیل بزرگ بسیاری از مسیحیان محافظه‌کار در آمریکا برای انتخاب جهت گیری مناسب، احساساتی از طیف متنوعی از پیچیده تا خصمانه است که مسیحیان عرب در برابر دولت اسراییل از خود بروز می‌دهند.

آنچه ما را به تد کروز، پسر سناتور محافظه کار و واعظ ، که هفته گذشته در واشنگتن از او دعوت شد تا نکات کلیدی را در یک نشست سازمان دهی شده برای پاسخ به پاکسازی مذهبی توسط داعش در عراق و سوریه به عمل بیاورد، نزدیک می کند همین است.

این کنفرانس یک برنامه عام بود، یک گردهمایی غیرمعمول از پیشگامان و روحانیون ( که تنها چند تن از آنها با آن در حد موافق بودند) از طیف گسترده‌ای از کلیساهای مسیحی. اما واقعیت خاورمیانه‌ای و موقعیت مسیحیان در این منطقه، آنچیزی است که آنها واقعا هستند، و به این معنی است که برخی از شرکت کنندگان از دشمنان سیاست‌های اسراییل هستند و یا سخنان سختی علیه یهویان به زبان آورده بودند، و برخی از آنها با دشمنان اسراییل به ویژه اسد و حزب الله ارتباط برقرار کرده‌اند.

کروز با این واقعیت که قطعا در ذهنش داشت، سخنانش را چنین آغاز کرد که با توجه به این که اسد، حزب الله و داعش از یکدیگر قابل تمیز نیستند! بنابراین مسیحیان منطقه در عمل راه حلی ندارند جز این که دولت یهود را متحد واقعی خود بدانند.

اما این سخنان با مخالفت‌های شدید مسیحیان فلسطینی و لبنانی‌ها و بسیاری از مخاطبان دیگر روبه رو شد و کروز سرانجام وقتی به حمله به افرادی پرداخت که از اسراییل متنفر هستند، با مخالفت جمعی روبه‌رو و مجبور شد تا از سن پایین بیاید.

سخنان کروز ممکن است از سوی شماری از محافظه کاران یا جناح راست با تایید روبه رو شود، اما طبیعتا این منطقی بی موضوعیت است – که از آنجا که اسد و حزب الله قاتلان و دشمنان اسراییل هستند، هر کسی که با آنها روابطی داشته باشد در جبهه مقابل قرار می گیرد، و هر که با اینها روابطی داشته باشد، احتمالا باید آنها را ضد یهود خواند و شایسته است بیشتر هم مورد حمله واقع شوند.

چنین منطقی نه نشان دهنده بارقه‌ای از همدردی است که بتواند اقلیتی مذهبی را جلب کند و نه کمکی به آنهایی می کند که حتی با نسل کشی روبه روشده‌اند.

برخی از رهبران مسیحیان خاورمیانه انتخاب‌هایی کرده اند که شایسته انتقاد است؛ برخی از آنها نگرشی نسبت به همسایگان یهودی شان دارند که باید حتی محکوم شود. اما اسراییل یک حکومت ثروتمند، کاملا مجهز و دارای سلاح اتمی است؛ حامیان آن، و به ویژه حامیان مسیحی آمریکایی‌اش، نمی‌توانند به جمعیتی که هیچیک در سطحی قرار ندارند که برای نجات از انقراض دارای چنین سازماندهی باشند، درخواست تشویق برای سیاست‌های اسراییل را داشته باشند.

این واقعیت که کروز مطرح می کند مبنی بر این که در طول ۲۰۰۰ سالی که از مسیحیت می‌گذرد، چرا خاورمیانه همچنان در خون و خاکستر و تبعید به سر می‌برد، ممکن است مورد تشویق قرار بگیرد، اما طرف راست آمریکایی، سهمی کمتر از چپ و مرکز برای مسئولیتی که در این سرنوشت دارد، شامل حالش نخواهد شد.

مترجم: رویا دیانت