به گزارش خبرنگار مهر، فریضه امر به معروف و نهی از منکر ازجمله شاخصهای بنیادین در دین مبین اسلام محسوب می شود. از جمله شبهات مطرح در این حیطه، تقابل ظاهری این فریضه با موضوع لزوم صیانت از حریم شخصی افراد است که در غالب مکاتب الهی مورد تأکید قرار می گیرد.
تحدید قلمرو امر به معروف و نهی از منکر و حریم شخصی بر مبنای قرآن کریم حاکی از این است که چنانچه امر به معروف را دعوت به رعایت ارزشهای مسلم و قطعی جامعه و حفظ مصلحتهای انکارناپذیر در نظام اسلامی بدانیم، این اصل نه تنها با صیانت از حریم شخصی در تضاد نیست، بلکه همه مصلحان اجتماعی به عنوان اصلی که مقوم حریم شخصی افراد است، از آن استقبال خواهند نمود.
در مقاله بازخوانی نسبت امر به معروف و نهی از منکر با حریم خصوصی بر مبنای قرآن کریم، نوشته مرضیه محصص نویسنده سعی کرده است ضمن ارائه تعریفی از امر به معروف و نهی از منکر و حریم شخصی و تعیین مصادیق قرآنی هر یک، به ترسیم رویکرد قرآن نسبت به اجرای همگان این دو مقوله پرداخت می شود.
براساس یافته های این تحقیق، مطابق دیدگاه قرآن کریم، امر به معروف و نهی از منکر با حریم شخصی افراد در تضاد نیست، زیرا معروف، ارزشهای مقبول و پذیرفته شده جوامع است.
امر به معروف و نهی از منکر باعث نقض حریم شخصی نمی شود، زیرا انجام آن با رعایت مراحلی به نحو تدریجی و با در نظر گرفتن شرایط مختلف تحقق می یابد و همچون دیگر فرائض با نظارت متخصصان دینی انجام می شود.*
*مقاله بازخوانی نسبت امر به معروف و نهی از منکر با حریم خصوصی بر مبنای قرآن کریم، نوشته مرضیه محصص، مدرس دانشگاه شهید بهشتی، منتشر شده در شماره پانزدهم مجله حسنا.
